Þroskaferli: Máltaka Hugrúnar

Hugrún er farin að tjá sig mjög skýrt. Það má segja að hún sé byrjuð að tala. Orð eins og "mamma" og "pabbi" hafa verið að mótast í munni hennar undanfarnar vikur frá því að vera eins konar varaæfing yfir í afmarkað orð. Okkur finnst eins og hún noti þau markvisst, en þar gæti óskhyggjan reyndar verið að blekkja okkur. Núna nýverið, í vikunni má segja, höfum við heyrt hana segja ítrekað "búið" þegar við erum nýbúin að kljást við hana með snýtipappír (smá kvef í gangi). Í gær fannst mér hún segja "datt" um leið og hún missti snuðið sitt á gólfið - og brosti í leiðinni. Mér fannst ég greina ótvíræðan stoltglampa í augunum.